Είχα καιρό να κάνω ανάρτηση στο blog μου και νομίζω πως ήρθε η ώρα για μία ακόμα που θα συμπληρώσει το σύνολο των υπολοίπων.
16 και σήμερα λοιπόν. Τόσες είναι οι ημέρες που απομένουν για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Της τελευταίας μου χρονιάς στο Γυμνάσιο. Η αλήθεια είναι πως ανυπομονώ για το ξεκίνημά της αλλά τα αισθήματα είναι ανάμικτα. Τελειώνει μία περίοδος πολύ όμορφη για εμένα. Από την άλλη ξεκινά μια νέα, εξίσου δημιουργική και σημαντική (ελπίζω). Τελευταία χρονιά με αγαπημένους καθηγητές και αρκετούς από τους συμμαθητές μου, τελευταία χρονιά σε μία βαθμίδα το ξεκίνημα της οποίας θυμάμαι σαν να ήταν χθες. Ενθουσιασμένη, να προχωρώ τις μεγάλες σκάλες κατευθυνόμενη στο κτήριο του Γυμνασίου... Δε με πήραν βέβαια και τα χρόνια (:p) αλλά ξέρω πως του χρόνου τέτοια ημέρα, θα προετοιμάζομαι για το Λύκειο. Για την εισαγωγή μου στις τελευταίες τάξεις του σχολείου. Την εισαγωγή μου σε μία άλλη πραγματικότητα από εκείνη που γνώριζα. Από εκείνη που γνωρίζω. Αλλά ας μην παρεκκλίνω. Εξακολουθώ να είμαι μαθήτρια Γυμνασίου και θα είμαι για εννέα μήνες ακόμα οπότε καλύτερα να αρχίσω να νοσταλγώ το Γυμνάσιο αφού το τελειώσω. :p
Και μετά από αυτή την εισαγωγή, ας γενικεύσω λίγο περιγράφοντας τις προετοιμασίες που όλοι οι μαθητές λίγο ή πολύ, κάνουν. Πριν από τρεις μέρες αγόρασα από το βιβλιοπωλείο αρκετά (πολλά ήταν :P) στυλό και μολύβια. Δύο γόμες, και ό,τι άλλο χρειαζόμουν. Καινούργια σχολική τσάντα δεν προμηθεύτηκα μιας και η παλιά (Μία απλή μαύρη POLO που λατρεύω και αγόρασα πρόπερσι) είχε αντέξει τα βασανιστήρια των δύο προηγούμενων ετών. Βιβλία θα αγοράσω από την πρώτη Σεπτεμβρίου ενώ υλικά για μαθήματα όπως τα Καλλιτεχνικά, μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Δε μένει λοιπόν παρά να ευχηθώ καλή αρχή σε όλους μας, ιδιαίτερη δύναμη στους μαθητές της Γ’ Λυκείου και εδώ θα είμαστε για να καταγράφουμε μερικά από τα χαρακτηριστικά της, που θα την κάνουν να χαραχθεί ανεξίτηλα στο μυαλό μας μετατρέποντάς την σε σύνολο ευχάριστων και μη, αναμνήσεων.
