Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009

Η αξία της παιδείας


Εκπαίδευση είναι να μαθαίνεις εκείνα που ποτέ δεν υποψιαζόσουν ότι αγνοούσες, γράφει ο Daniel Boorstin. Τα πράγματα που διδάσκονται στα σχολεία και στα κολέγια δεν είναι εκπαίδευση, αλλά μέσα για την εκπαίδευση, τονίζει ο Ralph Waldo Emerson. Και τέλος κατά τον Πλούταρχο, όπως το έδαφος, όσο και αν είναι γόνιμο, αδυνατεί να παράγει κάτι δίχως καλλιέργεια, έτσι και ο νους του ανθρώπου: δίχως την εκπαίδευση αδυνατεί να δώσει τους αναμενόμενους καρπούς. 
Τελικά τι είναι η παιδεία και πώς σχετίζεται με την εκπαίδευση; Κατά πόσο έχει ξεθωριάσει η αξία της πνευματικής καλλιέργειας και ανάπτυξης του ατόμου; Μήπως ξεχνάμε τα οφέλη αυτής, παραμερίζοντάς την και τις περισσότερες των φορών, απαξιώνοντας την; Προσωπικά, είμαι της άποψης πως το κάθε άτομο είναι αυτά που μαθαίνει. Μέσω αυτών δρα, συνάγει συμπεράσματα, διαμορφώνει απόψεις και δραστηριοποιείται ως μονάδα στο σύνολο της κοινωνίας. Μέσω αυτών εξετάζει, απορρίπτει ή αποδέχεται γεγονότα. Μέσω αυτών μορφώνεται και καλλιεργείται. Κατανοεί έννοιες και είναι σε θέση να εξετάσει το παρελθόν του, να κατανοήσει το παρόν και να ελπίζει για το μέλλον. Και πώς επιτυγχάνεται αυτό; Μία ωραία μέρα του Ιούλη ξυπνάμε και αυτοθεωρούμαστε καλλιεργημένοι; Φυσικά και όχι (αν κάποιος το έχει βιώσει παρακαλώ ας μου στείλει mail)! Υπάρχει μία διαδικασία απόκτησης όλων των παραπάνω. Ένα ταξίδι που ξεκινά από την αρχή της γέννησής μας και τερματίζεται με το θάνατό μας. Μια διαδρομή δύσβατη αλλά ταυτόχρονα συναρπαστική και πολλά υποσχόμενη. Η ίδια η ζωή μας διαμορφώνει. Με τα βιώματα και τις εμπειρίες μας μαθαίνουμε. Με τις συναναστροφές μας, διευρύνουμε τους πνευματικούς μας ορίζοντες και μετατρεπόμαστε σε πηγές πληροφοριών και γνώσεων. Σε αυτή τη διαδρομή λοιπόν, υπάρχει το μονοπάτι της εκπαίδευσης. Ένα μονοπάτι που ενώ σχεδόν όλοι διαβαίνουμε, λίγοι κατανοούμε την αξία του. Η εκπαίδευση. Ένα ζωντανό κύτταρο που περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω! Αφομοίωση γνώσεων., κοινωνικές συναναστροφές, βιώματα άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά κ.α. Και τι είναι χρήσιμο να μάθουμε; Αφού αυτό που θα μάθω δε θα το χρειαστώ! Μου είναι άχρηστο και γι’ αυτό με αφήνει παγερά αδιάφορο. Κι όμως! Τα πάντα έχουν δημιουργηθεί για κάποιο σκοπό. Η δημιουργία τους αποτελεί το αποτέλεσμα και οι χρήσεις του την αιτία. Η μετάδοσή τους από άτομο σε άτομο θα τα διατηρήσει αναλλοίωτα στο χρόνο. Η εμπέδωσή τους θα βοηθήσουν τον καθένα να επιλύσει διαφορετικά θέματα της καθημερινότητας αλλά και θέματα που χρήζουν ειδικού χειρισμού. ΓΙ’ αυτό ό,τι μαθαίνουμε είναι ωφέλιμο. Γι’ αυτό ό,τι μαθαίνουμε συντελεί αν όχι στην πνευματική μας ολοκλήρωση, στην πνευματική μας ανάπτυξη. Γι’ αυτό μάθε ό,τι μπορείς. Θα σου χρησιμέψει!

3 σχόλια:

  1. Να φανταστώ ότι αποτέλεσα πηγή έμπνευσης για τη συγγραφή αυτού το άρθρου;:P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σκέφτηκα να γράψω "αφιερωμένο στον Αλέξανδρο" αλλά θα ήταν υπερβολικό. :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα ήταν:P.

    Δε διαφωνώ με όσα λες. Αλλά αυτά είναι μια ιδανική κατάσταση. Έχοντας ένα ημιτελές και διαμελισμένο εκπαιδευτικό σύστημα, δε μπορούμε να προσδοκούμε το ιδανικό, γιατί έτσι θα περιπλέξουμε ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή